ZJEDNOCZENIE KURKOWYCH BRACTW STRZELECKICH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Szkic historyczny po odrodzeniu ruchu brackiego

Jedynym bractwem, które przetrwało represje, jakimi po II wojnie światowej zostały poddane wszystkie Bractwa Kurkowe w Polsce Ludowej, było Towarzystwo Strzeleckie - Bractwo Kurkowe w Krako­wie. Jemu właśnie przypadła historyczna rola chronienia od zapomnienia "żywych" tradycji strzeleckich. W 1978 r. w Muzeum Narodowym w Poznaniu zorganizowano wystawę ukazującą tradycje bractw. W latach następnych intensywnie gromadzono pamiątki i materiały archiwalne, a ich opracowanie umożliwiło wydanie kilku książek i katalogów, które spopularyzowały tradycję bractw wśród współczesnych. W 1986 roku wznowiło działalność Bractwo Strzeleckie w Bytomiu, a w roku następnym w Kórniku. To właśnie w tym mieście zorganizowano w 1991 roku spotkanie, na którym podjęto decyzję o reaktywowaniu Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP.

Rys historyczny Kurkowych Bractw Strzeleckich.

Z dziejami polskich miast nierozerwalnie związane są bogate, wielowiekowe tradycje bractw strzeleckich. Najstarsze bractwa, takie jak w Świdnicy, Krakowie, czy w Poznaniu, powstały już w połowie XIII w.

Z upływem lat zmieniał się charakter ich działalności. Niemniej formy podstawowej działalności i społeczne funkcje bractw kurkowych, chociaż z konieczności uwspółcześnione, w ogólnym zarysie przetrwały niezmienione.